نگاهی به لیست های تکراری انتخاباتی در تهران / لیست انتخاباتی حزب کارگزاران سازندگی، پایداری و شورای ائتلاف نیروهای انقلاب

به گزارش گروه تحلیل سیاسی پایگاه خبری همدلی و همت ، این اسامی لیست های مذکور به شرح زیر است:

اصلاح طلبان

این لیست به نوعی ادامه دهنده راه همان لیست امیدی است که چهار سال پیش مردم را با هزار امید و آرزو به پای صندوق کشاند (البته لیستی بسیار ضعیف تر از لیست امید) اما عدم اتحاد آنها موجب شد که در اولین قدم خود حتی به اصلی ترین هدف خود یعنی ریاست مجلس عمل نکرد و گرفتار لابی گری شد و تا کنون نیز کارنامه مطلوبی را از لیست مذکور شاهد نبودیم؛

لیستی که حتی به سرلیست خود و رای حامیان خود رحم نمیکند و صرف نظر از عملکرد، فرصت سوزی می کنند چگونه صلاحیت حضور در مجلس را دارند؟

البته ده ها نفر از نمایندگان اصلاح طلب آن دوره به دلایلی همه از آن باخبریم، رد صلاحیت شدند.

اصول گرایان

در بین اصولگرایان نیز مانند همیشه عدم اتحاد را می توان مشاهده کرد و این اوضاع گروهی است که مدعی اتحاد است در حالی که بین نیروهای خود نیز نمی تواند یکپارچگی ایجاد کند. برای مثال جبهه پایداری  در پاسخ به انتقاد به عدم وحدت به شعارگرایی پرداخته و در بیانیه ای اعلام کرده است:

وحدت مدنظر ما نه حول شخص و اشخاص و بلکه حول شاخص‌های اصولی از قبیل تدین و تعهد، تخصص و کارآمدی، اطاعت عملی از ولایت مطلقه فقیه، حریت و عدالت‌طلبی، مردمی بودن، روحیه انقلابی و جهادی، فساد ستیزی و فسادناپذیری، داشتن مواضع صریح در فتنه‌ها، داشتن مرز روشن با حلقه‌های انحرافی، فرصت‌طلب و دنیاخواه نبودن، مخالفت با معاهدات بین‌المللی استعماری، تعهد به راهبرد مقاومت فعال در منطقه، اهل شفافیت و مبارزه با ویژه خواری، شجاعت در مقابله با باندهای قدرت و ثروت و… بود.

متأسفانه این تلاش‌ها در برخی نقاط کشور ازجمله شهر تهران به علت عدم تفاهم در نفی سهم‌خواهی‌ها با شورای ائتلاف، به نتیجه نرسید و پس از مخالفت دوستان با مدل کارآمد مذکور برای رسیدن به فهرست واحد، جبهه پایداری درصدد به حداکثر رساندن افراد مشترک در دو فهرست ۳۰ نفره برآمد و پیشنهاد ۲۹+۱ (یعنی ۲۹ نفر مشترک و یک نفر غیرمشترک) را اتفاقا برخلاف ادعای منتشر شده، جبهه پایداری به شورای ائتلاف ارائه کرد که مورد موافقت این شورا قرار نگرفت. سپس با تنازل، پیشنهادهای ۲۵+۵ و ۲۰+۱۰ را ارائه کرد که بازهم مورد مخالفت شورای ائتلاف قرار گرفت و متأسفانه اصرار بر سهمیه‌بندی و تخصیص سهم به این جبهه بود که اساسا جبهه پایداری این روش سهمیه‌بندی را از همان ابتدا مردود می‌دانست؛ چرا که با اولویت قرار دادن شاخص‌ها و مبانی و اصول پایداری تطابق نداشت.

برداشت هر خواننده ای از این بیانیه بلاشک عدم وحدت و اتحاد را نشان می دهد!

به عنوان مثال دیگر در لیست شورای نیروهای انقلاب علیرغم شعارهای سران این شورا، جوان گرایی در سطح همان شعار باقی مانده و همچنین بر خلاف انتظار وعده ها به اجماع حتی با جریان های نزدیک اعتقاد ندارند.

در این فضا می توان به این نتیجه رسید که لیست های اعلام شده از طرف جریان های غالب سیاسی کارآمدی لازم خود را نخواهند داشت اما راه حل چیست؟

شاید بتوان راه حل را در جریان های نوپای مستقل تحول خواه یافت که با تفکری بدور از این دو جریان سیاسی بدنبال تحولی نو  و جوان برای ایجاد آینده ای روشن بدون شعارگرایی باشد.

کانال تلگرامی پایگاه خبری همدلی و همت